به گزارش بنیان به نقل از medicalxpress، در این مطالعه جدید محققین دریافته اند که مولکول های SMAD2 و SMAD3 می توانند کارایی بازبرنامه ریزی سلول ها به سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) را افزایش دهند. این سلول های بنیادی توانایی بالایی برای تبدیل شدن به هر نوع سلولی در بدن را دارند. به عقیده این محققین این کشف می تواند به مطالعه بیماری هایی مانند مولتیپل اسکلروزیس(MS) و پارکینسون نیز کمک کند.

در حالت طبیعی تبدیل سلول های پوستی با استفاده از فاکتورهای یاماناکا به سلول های بنیادی پرتوان القایی بیش از 50 روز طول می کشد و این در حالی است که با اضافه کردن مولکول های SMAD2 و SMAD3 به سلول های موجود در ظروف کشت، این بازه زمانی به نصف تقلیل می یابد(25 روز).

فرایند بازبرنامه ریزی می تواند در مورد تولید سلول هایی که بدست آوردن آن ها از بیماران راحت نیست، بسیار کمک کننده باشند. از این سلول های بدست آمده در آزمایشگاه می توان برای کشف داروها و غربالگری آن ها برای سمیت سلولی و ... استفاده کرد. تکنیک فعلی که برای بازبرنامه ریزی استفاده می شود نیز  بسیار ناکارامد و زمان بر است و اغلب قادر به تولید سلول های با عملکرد کامل نیست. اما این مطالعه با استفاده از دکتر کاجی و همکارانش نشان داده است که تنها اضافه کردن یک مولکول می تواند کارایی بازبرنامه ریزی را به میزان قابل توجهی بالا ببرد.

پایان مطلب/